Ένα από τα βιβλία που αντικαταστάθηκε αλλάζοντας δομή και ύφος είναι το
βιβλίο της ιστορίας της Στ' Δημοτικού. Δεν είναι, ωστόσο, λίγα τα
σημεία του εν λόγω βιβλίου που προκαλούν το εθνικό αίσθημα όλων των
Ελλήνων, είτε λόγω της χρήσης συγκεκριμένου λεξιλογίου είτε λόγω της
γενικότητας με την οποία επιλέγουν οι αρμόδιοι από το Υπουργείο
εμπειρογνώμονες να αναφέρονται ή μη σε γεγονότα που σημάδεψαν την
Ελληνική ιστορία. Ενδεικτικά παραθέτω δύο αποσπάσματα από το βιβλίο «οι
Έλληνες λοιπόν το 1940-41 απομακρύνουν τα ιταλικά στρατεύματα από τα
ελληνοαλβανικά σύνορα, σελ 109» και «Στις 27 Αυγούστου του 1922 ο
τουρκικός στρατός μπαίνει στη Σμύρνη. Χιλιάδες Έλληνες συνωστίζονται
στο λιμάνι προσπαθώντας να μπουν στα πλοία..., σελ. 100)».
Η γνώση και οι μνήμες είναι αρωγοί και συνοδοιπόροι στην πορεία
ενός λαού προς το μέλλον. Η διαφύλαξη της ιστορίας μας και η παιδεία
των παιδιών μας είναι χρέος όλων μας. Η καταγραφή της ιστορίας μας, των
αγώνων του Έθνους και η μετάδοσή τους στις επόμενες γενιές απέχει πολύ
από φανατισμούς και υπερβολές. Η αποσιώπηση ιστορικών γεγονότων, ο
παραγκωνισμός και μη συσχετισμός επωνύμως των ηρώων του Έθνους με μάχες
και μεγάλες στιγμές της ελληνικής ιστορίας δεν συνάδουν με την
αντικειμενικότητα που οι συγγραφείς του βιβλίου φαίνεται να θέλουν να
κυριαρχεί σε αυτό και δεν μας τιμούν ως Έθνος.
Κατόπιν τούτων ερωτάται η αρμόδια Υπουργός:
- Ποια είναι η θέση του αρμόδιου Υπουργείου αναφορικά με το ύφος και το περιεχόμενο του βιβλίου της ιστορίας της Στ' Δημοτικού;
- Προβλέπεται από τους αρμόδιους φορείς του Υπουργείου να εξετασθεί
περαιτέρω το θέμα και να γίνουν εκ νέου αλλαγές στο ύφος και στο
περιεχόμενο του βιβλίου;
